når en egentlig itte får tenkje på nåe anne, lytt en tenkje på nåe anne. Je har tenkt og tenkt, tru meg, men en gang i blant lytt vi ta en pause. Vi lytt eta kake, vi lytt gå på kafè, vi lytt ha besøk tå vælas beste Anne og vi lytt gnu øss i lag med vælas venner. Vi lytt øssø kose med pusen, pleie rosene og eta sushi. Fordi vi lytt læ, vi lytt smile, vi lytt juble, vi lytt pynte øss. Får vi itte pauser klarer vi itte tenkje på det vi egentlig skar tenkje på når vi lytt tenkje på det.
je tenkjer på dekk
slekk er det, vi lytt bare.
Så bra, Ragnhild. Som jeg skulle sagt det selv, bare mye bedre. Bloggen din gir mye glede, latter, ettertanke. Fortsett!
SvarSlettÅ tusen takk tante Lise. Trivelig å hørre. Ja je fortsetter så lenge dekk ørker læsa det je har på hjertet;)
SvarSlett